Lita van Engelenhoven
Schilderijen
Introductie
Voor Lita van Engelenhoven is de manier waarop geschilderd is belangrijk, de huid van het schilderij en hoe de vormen zich ten opzichte van elkaar verhouden, wat hun onderlinge relatie is. Ze schildert met een losse toets, de randen zijn vaak rafelig geschilderd en lijken onscherp te zijn. Door haar aandacht voor de relatie tussen de vormen en het voor haar kenmerkende kleurgebruik geeft zij haar schilderijen vaak een gevoelige en kwetsbare sfeer. Dit gegeven komt het meeste tot uitdrukking in haar portretten.
Universele portretten die niet verwijzen naar de werkelijkheid, naar een bestaand persoon. Deze portretten hebben een minimum aan communicatief gebaar jegens de beschouwer. Ze behouden als het ware hun eigen individualiteit en nodigen niet uit tot actie.
Jaren geleden hield het schilderen een grotere lichamelijke activiteit in dan tegenwoordig. Nu bouwt ze haar schilderijen op, laag over laag, van donker naar licht en onderzoekt zij de werking van het licht op de kleur, de vorm en het onderwerp. De atmosfeer van het onderwerp is belangrijker dan de realiteit ervan te schilderen.
Haar schilderijen geven een verstilde kijk op de werkelijkheid. De titel van het schilderij verwijst eerder naar de inhoud, dan naar de voorstelling.
"Ik schilder de stille dingen om mij heen."